Δεν υπάρχουν ακόμη ετικέτες.
Με αφορμή μια όμορφη ταινία που είδα πρόσφατα, που θίγει το θέμα της «διόρθωσης» του σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας μέσω της ενοχοποίησης και της μη αποδοχής του εαυτού.... Παραθέτω ένα μικρό κομμάτι από δική μου εργασία προ 2 ετών.
«Πήρε δεκαετίες μέχρι να αλλάξει η προσέγγιση της ψυχιατρικής κοινότητας για την ομοφυλοφιλία και να μην θεωρείται πια διαστροφή. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ο Kinsey και η ομάδα του στην έρευνά τους γύρω από την σεξουαλικότητα και τις πρακτικές της όπου ουσιαστικά έδειξαν ότι η ομοφυλοφιλία ήταν πολύ διαδεδομένη για να είναι μη φυσιολογική, για να θεωρείται διαστροφή (1948). Αρχικά η APA αφαίρεσε την ομοφυλοφυλία από το εγχειρίδιό της ως διαταραχή αφήνοντας όμως την εγω-δυστονική ομοφυλοφιλία, όταν έφτασε στα 1986 να αφαιρέσει και αυτή την μορφή. Από το DSM αφαιρέθηκε μόλις το 1980, καθώς ο σεξουαλικός προσανατολισμός από μόνος του δεν θεωρείται σύνδρομο. Ωστόσο, αν και άλλαξαν οι ορισμοί στα εγχειρίδια, η στάση της κοινωνίας ασθμαίνει να ακολουθήσει. Μπορεί να υπάρχουν gay prides σε πολλές χώρες στον κόσμο, σύμφωνα συμβίωσης και γάμοι ακόμα, αλλά υπάρχουν και «διορθωτικοί» βιασμοί, conversion therapy ή reorientation therapy, ρατσιστικός λόγος, στίγμα, bullying, καταπίεση.
Η O Shea (2000) αναφέρει ως μικρό σχόλιο σε άρθρο περί σεξουαλικότητας στην θεραπεία ότι «είναι η κρίση μας περί «φυσιολογικού» που δημιουργούσε και εξακολουθεί να δημιουργεί στενωπούς στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε στα θέματα της σεξουαλικότητας στην ψυχοθεραπευτική θεωρία και πρακτική».
Είναι πολλές οι μαρτυρίες ανθρώπων που σε νεαρή ηλικία «σπρώχτηκαν» σε ψυχολόγους ή ψυχιάτρους για να «αλλάξουν» και αντίστοιχα έντονα αντιδεοντολογική συμπεριφορά πολλών επαγγελματιών στην ψυχική υγεία (πρόταση για επέμβαση στην υπόφυση, στιγματισμός και περαιτέρω ενοχοποίηση, μέχρι και απειλή για εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική ή και εγκλεισμό σε θρησκευτικά ή άλλα camps). Η LGBTQΙ νεολαία έχει αυξημένο ρίσκο αυτοκτονικού ιδεασμού, προσπαθειών τερματισμού της ζωής και επιτυχημένων αυτοκτονιών. Σε εθνικής κλίμακας έρευνα στην Αμερική, έδειξε ότι οι ομοφυλόφιλοι έφηβοι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας από τους αντίστοιχους ετερόφυλους. Αντίστοιχα υψηλότερη ήταν και η πιθανότητα να πέσουν θύματα εκφοβισμού, να έχουν κατάθλιψη, να κάνουν χρήση ουσιών, να θυματοποιηθούν».